AMH-test: wanneer is het nuttig en wat zegt het?
28-01-2025
De AMH-test, waarbij de hoeveelheid Anti-Mülleriaans hormoon (AMH) in het bloed wordt gemeten, biedt waardevolle inzichten in de vrouwelijke voortplantingsgezondheid. Deze test is vooral nuttig in drie situaties: het inschatten van de menopauze, de beoordeling van (in)fertiliteit en het identificeren van ovariële dysfunctie. Maar wat houdt AMH precies in en wat maakt het zo belangrijk?
Wat is AMH?
Anti-Mülleriaans hormoon (AMH) wordt bij vrouwen geproduceerd door de granulosacellen van kleine ovariële follikels. Het hormoon speelt een sleutelrol in de selectie van de dominante follikel en weerspiegelt daarmee de ovariële reserve, oftewel de voorraad eicellen in de eierstokken.
Bij mannen wordt AMH geproduceerd door de sertolicellen en speelt het tijdens de embryonale ontwikkeling een rol in de regressie van de Müllerse gangen, de voorlopers van vrouwelijke geslachtsorganen. Na de puberteit neemt de AMH-productie bij mannen onder invloed van testosteron geleidelijk af.
Inschatting van menopauze en ovariële veroudering
AMH bereikt een piek in de vroege kinderjaren en blijft stabiel tot aan de puberteit. Daarna daalt het geleidelijk, als teken van de afname van de ovariële reserve. Dit maakt AMH een gevoelige marker om de naderende menopauze te voorspellen.
In tegenstelling tot hormonen zoals FSH, die pas stijgen wanneer de menstruele cyclus al onregelmatig wordt, daalt AMH al in een eerder stadium. Hierdoor kunnen vrouwen met een verminderde vruchtbaarheid sneller worden geïdentificeerd. Omdat AMH nauwelijks schommelt tijdens de cyclus, kan het bovendien op elk moment worden gemeten.
Inschatting van (in)fertiliteit
Omdat AMH het aantal rekruteerbare follikels weerspiegelt, is het een waardevolle voorspeller van de ovariële respons bij IVF. AMH correleert sterk met het aantal antrale follikels en de hoeveelheid gecollecteerde eicellen.
Hoewel AMH niet gebruikt kan worden als enige voorspeller voor IVF-succes, is het nuttig in combinatie met andere testen om een geïndividualiseerd behandelplan op te stellen. AMH mag echter niet gebruikt worden om vrouwen uit te sluiten van behandeling of om de kans op een succesvolle zwangerschap te voorspellen.
Bij vrouwen die tijdens hun jeugd chemotherapie hebben ondergaan, blijkt AMH superieur aan FSH en inhibine B bij het detecteren van een afname in de ovariële reserve. Dit maakt AMH waardevol voor fertiliteitsadvies en het plannen van een gezin.
Inschatting van ovariële dysfunctie
Bij polycysteus ovariumsyndroom (PCOS), een veelvoorkomende endocriene aandoening bij vrouwen in de vruchtbare leeftijd, is AMH verhoogd. Dit weerspiegelt een toename van het aantal groeiende follikels. Hoewel AMH alleen niet gevoelig genoeg is om PCOS te diagnosticeren, kan het bijdragen aan het inschatten van de ernst van de ovariële dysfunctie en als alternatief dienen wanneer een echografie niet mogelijk is.
Conclusie
De AMH-test biedt een schat aan informatie over de vrouwelijke voortplantingsgezondheid. Of het nu gaat om het voorspellen van de menopauze, het begeleiden van vruchtbaarheidsbehandelingen of het evalueren van ovariële dysfunctie, AMH is een onmisbaar instrument. Toch moet de test altijd in combinatie met andere markers worden beoordeeld om tot een compleet en betrouwbaar beeld te komen.